Δημόσιοι και μη…

Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος

Διανύοντας τον τρίτο μνημονιακό χρόνο η «κουβέντα» έκλεισε τον κύκλο της και γυρίσαμε στην αρχή. Έτσι όπως ξεκινήσαμε. Οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι αντιπαραγωγικοί, τα διορισμένα, τα βύσματα, οι υπεύθυνοι για το χρέος! Μ’ αυτό τον τρόπο πάντα βρίσκουμε ερείσματα στη κοινωνία. Η πασοκική παρακαταθήκη του ’80 «γίνε και συ δημόσιος υπάλληλος» είναι βαθιά ριζωμένοι και όσοι δε τα κατάφεραν εκφράζουν τη μνησικακία τους με κάθε τρόπο όταν ακούν για απολύσεις στο δημόσιο.

Ωστόσο όμως, η Ελλάδα βρίσκεται παρακάτω από το μέσο όρο της ΕΕ στην απασχόληση δημοσίων υπαλλήλων. Βέβαια βρίσκεται και κάτω από το μηδέν στις προσφερόμενες υπηρεσίες!!! Σ’ αυτό δε φταίει ο αριθμός των υπαλλήλων αλλά η παραπάνω πασοκική λογική που ακόμα καλά κρατεί!!! Όχι παντού βέβαια. Εκεί που χρειάζεται ειδικευμένο προσωπικό είμαστε μείον και αλλού έχουμε περίσσευμα!

Ας μη πούμε για το «περίσσευμα», πως και από πού προήλθε!!! Αλήθεια, αν η Κυριάκος ήταν μάγος και μέσα σε μία νύχτα πολλαπλασίαζε την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, ποιο θα ήταν το οικονομικό όφελος για το κράτος; Τι θα κέρδιζε ο προϋπολογισμός αν σταματούσαν οι ουρές στις εφορίες, στο ΙΚΑ, στα ΚΕΠ κλπ.;

Ποιο θα ήταν το όφελος αν π.χ. έβγαιναν οι συντάξεις σε μια βδομάδα χωρίς την ενός χρόνου ταλαιπωρία; Αν έκλεινες ραντεβού στον ΕΟΠΥΥ και σε έβλεπαν την ίδια μέρα; Αν επιστρέφονταν ο ΦΠΑ στους επαγγελματίες αμέσως; Αν η νοσοκόμα σε έπαιρνε από το παρκινγκ από το χέρι να σε οδηγήσει στο γιατρό; Αν γινόταν όλα αυτά οι υπηρεσίες των δημοσίων υπαλλήλων προς τους πολίτες θα ήταν στο ζενίθ, αλλά τα έσοδα εκεί που είναι τώρα!

Αν σκεφτεί κανείς ότι προτάσσουν την αναβάθμιση των υπηρεσιών μέσω των απολύσεων και των μειώσεων των μισθών, καταλαβαίνετε για το τι υψηλού επιπέδου κοροϊδία μας κάνουν! Η δημόσια διοίκηση και η κρατικές υπηρεσίες δεν είναι για να βγάζουν λεφτά, αλλά για να κάνουν τη ζωή των πολιτών πιο εύκολη! Αλλού ήταν το φαγοπότι, όχι στους δημοσίους υπαλλήλους (ακόμα και στα βύσματα)! Από την άλλη έχουμε τους μη! Τους ιδιωτικούς.

Που 25 χιλιάδες απολύσεις γίνονται σε μια μέρα. Αλήθεια γιατί γίνονται; Αφού πήραμε όλα τα μέτρα. Καταλύσαμε όλα τα εργασιακά δικαιώματα, έχουμε μισθούς – χαρτζιλίκια, ωράρια, ημέρες εργασίας δεν υπάρχουν. Όλα τα κάναμε. Η ανεργία όμως ανεβαίνει. Ορέ επενδυτή, στην Ελλάδα μπορείς να βρεις δούλους όχι εργάτες, γιατί δεν έρχεσαι να  επενδύσεις;

Να φύγει και ο καημός του Σαμαρά! Δεν έρχεται να επενδύσει γιατί δε φταίει ο κακός εργαζόμενος που κάνει απεργίες, που είναι τεμπέλης, πολλές φορές και αριστερός. Φταις εσύ ορέ Σαμαρά και το κράτος που δημιουργήσατε με τον συνεταίρο σου τόσα χρόνια, γι’ αυτό δεν έρχεται. Όσο θα είστε εσείς εκεί ακόμα και το μισθό ως έννοια να καταργήσετε κανένας δε θα ‘ρθει.  Γιατί ξέρει ότι κινδυνεύει η επένδυσή του από κλέφτες ψηφισμένους!!!

Δε μιλάμε βέβαια για τους μεγαλοεπενδυτές! Αυτοί είναι άλλη κατηγορία. Αυτοί είναι οι εργοδότες σας. Μιλάμε για τους μικρομεσαίους, τα μικρομάγαζα που κάνουν κακό σε όλους τελικά. Αυτοί μαζί με αυτούς που απασχολούσαν θα τσακιστούν. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, που καταλήγουμε; Ό,τι χρήμα κινούνταν στην αγορά από δημοσίους υπαλλήλους και τη μεσαία τάξη να τα κόψουμε. Για εργατική τάξη δε μιλάμε, δε ξέρω αν υπήρχε και ποτέ συνειδητοποιημένη τέτοια τάξη στην Ελλάδα. Το τι θα μείνει στο τέλος θα μας το πει ο Στουρνάρας.

Ίσως αν ξεπεράσουμε τον κακό, τεμπέλη, αναποτελεσματικό, κλέφτη υπάλληλος (δημόσιο και μη) και δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος; Ολυμπιακούς, εξοπλιστικά προγράμματα, αναπτυξιακούς νόμους, συνδικαλιστές – στελέχη, δημόσια έργα κλπ. Μήπως βρούμε κάποια άκρη; Μήπως αν βλέπαμε τα «χοντρά» πρώτα και τα «ψιλολόγια» μετά; Θα πεις άμα δούμε τα «χοντρά» πως θα μας κουνάει τα δάχτυλο ο Σόιμπλε με μια Siemens από πίσω;

Δε βαριέσαι! Ας δούμε για πόσο καιρό ακόμα θα τρώμε τις σάρκες μας… δημόσιοι και μη!

Δημόσιοι και μη…