Περί εσωτερικής παρόρμησης της Διαπλοκής να ψηφίσει μονοκούκι Σαμαρά...

Γράφει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος

Όπως ίσως γνωρίζετε, ο κ. Πάγκαλος είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο, όχι μόνον της Διαπλοκής, αλλά και για κάθε είδους σημειολόγο. Χρήσιμος ακόμη και για εμένα, ο οποίος χρησιμοποιώ την ερμηνευτική και την σημειολογία πάντα στο πλαίσιο της κοινωνικής δομής και ποτέ αυτόνομα.

Ο κ. Πάγκαλος, λοιπόν, ερωτηθείς για το τι θα πράξει στις ευρωεκλογές, «εξομολογήθηκε» αυτά που στην πραγματικότητα αποτελούν τον προβληματισμό της Διαπλοκής των ολιγαρχών με το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Μετέφερε ο άνθρωπος με έναν σημειολογικά σαφή τρόπο την εκλογική στάση και συμπεριφορά που δεν μπορεί άλλο να κρύψει η δεξιά και αριστερή Διαπλοκή, από κοινού. Γνωρίζετε ασφαλώς πως με τον όρο δεξιά Διαπλοκή εννοούμε την περιοχή ηγεμονίας γνωστών ολιγαρχών, επιστήθιων φίλων – δηλαδή πατρώνων και κουμανταδόρων – των δεξιών ηγεσιών, ενώ με τον όρο αριστερή διαπλοκή, τα νέα-τζάκια που ανέτειλαν και ευδοκίμησαν επί ΠΑΣΟΚ και ασφαλώς τον ΔΟΛ, έτσι όπως ο κ. Ψυχάρης επανειλημμένως και παραστατικά έχει περιγράψει την σχέση του δημοσιογραφικού οργανισμού που ηγείται, με πρωθυπουργούς και το περιβάλλον τους.

Ας δούμε, λοιπόν, πώς στοχάζεται η Διαπλοκή μέσω του ιδιόμορφου απολιτικού λόγου του κ. Πάγκαλου: «Έχω μια φοβερή αδυναμία… Να ψηφίσω Κουβέλη, ο οποίος μαδάει το μουστάκι του; Τον Βενιζέλο με τον Παπανδρέου, με τη χυδαιότητα και αμφισβήτηση και τη μορφή πολυδιάσπασης του χώρου της Ελιάς; Ή τον Θεοδωράκη που το κόμμα του είναι υπό διαμόρφωση και δεν ξέρουμε τι θα βγει; Έτσι μου’ ρχεται στο κάτω-κάτω της γραφής να ψηφίσω Σαμαρά, για να εξασφαλίσω την κυβερνητική σταθερότητα και την πορεία της χώρας. Δεν είμαι από αυτούς που θα μπουν στο παραβάν και θα πουν ότι είμαι ΠαΣοΚος και θα ψηφίσω… χραπ! Δεν το κάνω αυτό…»

Για την δεξιά Διαπλοκή δεν τίθεται ασφαλώς θέμα. Η ψήφος προς τον κ. Σαμαρά είναι μονόδρομος, όπως μονόδρομος ήταν για τον κ. Σαμαρά οι ρυθμίσεις για τις τράπεζές τους και τα κανάλια τους. Μην δίνετε σημασία, όπως δεν δίνει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, στις εύλογες ενστάσεις της αντιπολίτευσης ακόμα και του επιστημονικού συμβουλίου της βουλής, που εντοπίζουν σε αυτόν ακριβώς τον χώρο το μεγαλύτερο σκάνδαλο από την πτώχευση και εντεύθεν. Αυτοί, όπως κι εγώ άλλωστε, δεν ενδιαφέρονται για το δημόσιο συμφέρον και για τα δεκάδες δις που μεταφέρονται από το χρέος του ελληνικού λαού κατευθείαν στην τσέπη του ολιγάρχη τραπεζίτη μιντιάρχη! Για το δημόσιο συμφέρον, που συμπίπτει με το συμφέρον της ελληνικής ολιγαρχίας ενδιαφέρονται οι άνθρωποι, που ποτέ δεν είχαν σχέση με την Διαπλοκή, ούτε καν γνωρίζουν τι σημαίνει, αν και δεν ήταν λίγες οι φορές που αυτοί καθ’ εαυτοί οι ολιγάρχες βρέθηκαν να συγκρούονται, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον για Διαπλοκή! Ούτε ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος γνωρίζουν τι είναι Διαπλοκή, παρά τις άδικες ασφαλώς, κατηγορίες σχετικά των εσωκομματικών τους αντιπάλων και πολιτικών αρχηγών τους! Προφανώς για τις ιδίας μορφής δημόσιο συμφέρον ενδιαφέρονται οι «υπεύθυνες» εφεδρείες της κυβέρνησης που σπεύδουν με την πολύτιμη ψήφο τους να συνδράμουν στην πολιτική σταθερότητα της χώρας, η οποία παγκοίνως απορρυθμίζει την κοινωνία, την αγορά και την παραγωγή της ιδίας χώρας!

Η αριστερή Διαπλοκή, σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη και όχι ασφαλώς εμένα, έδειχνε πάντοτε μία ιδιαίτερη ευαισθησία και συμπάθεια προς το πρόσωπο του κ. Σαμαρά. Τόσο παρεξηγήσιμη που διαμόρφωσε τελικά τον ορισμό του περί Διαπλοκής, η οποία έριξε την κυβέρνησή του κλπ, κλπ… Με αυτήν την έννοια και επειδή οι σχέσεις πολιτικών ηγετών με την Διαπλοκή, αν και έχουν συγκυριακές διακυμάνσεις, εμφανίζουν μακροχρονίως εξαιρετική σταθερότητα στα καθ’ ημάς, στο πρόσωπο του κ. Σαμαρά συγκλίνει σήμερα η εκλογική συμπάθεια αριστερής και δεξιάς Διαπλοκής. Αντικειμενικά είναι ο καλυτερότερός τους!

Ποιος άλλος υπό αυτές τις δύσκολες πολιτικά και οικονομικά συνθήκες θα μπορούσε να διασφαλίσει, ακόμα και σε αντίθεση με παράγοντες της τρόικας, τα συμφέροντά τους και τα ολιγαρχικά τους προνόμια; Ποιος άλλος θα μπορούσε να συγκεράσει τα συμφέροντα αριστερών και δεξιών διαπλεκομένων; Ποιόν στο κάτω-κάτω της γραφής – όπως λέει και ο κ. Πάγκαλος – θα μπορούσαν να εμπιστευτούν από κοινού και οι δύο ομάδες (κατηγορίες) διαπλεκομένων ολιγαρχών; Λυπάμαι, για το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό της Διαπλοκής, αλλά δεν βλέπω κανέναν άλλον στο τούνελ. Κάπως έτσι βγήκε σήμερα ο κ. Πάγκαλος να προσφέρει την σημειολογικώς ποζιτιβιστική του άποψη περί ψήφου υπέρ Σαμαρά και όχι ΝΔ ασφαλώς, όπως ακριβώς πράττουν επίμονα τόσο καιρό οι εφημερίδες του «προοδευτικού» χώρου, που έχουν ξεπεράσει παρωχημένες κατηγοριοποιήσεις της μορφής δεξιά-αριστερά, μια και οι άνθρωποι ως νεοφιλελεύθεροι έχουν κάνει την υπέρβασή τους!

Άρα, ευλόγως, επιλέγουν και στηρίζουν έναν κατεξοχήν υπερβατικό πρωθυπουργό, ο οποίος το μόνον που δεν μπόρεσε να υπερβεί είναι το ακροδεξιό του ύφος και ίσως ήθος και τους ακροδεξιούς του συμβούλους και παραστάτες. Θα μου πεις, η ακροδεξιά βρίσκεται στη φυλακή ή στο δρόμο για την φυλακή, άρα δεν υπάρχει ακροδεξιά, μόνον πρώην ακροδεξιοί που σήμερα εμφανίζονται με το ίδιο φασιστικό πάθος ως ακρονεοφιλελεύθεροι. Αυτούς προσέλαβε και ενέταξε θριαμβευτικά στη ΝΔ ο κ. Σαμαράς. Και αυτοί αίφνης αγαπήθηκαν από την αριστερή Διαπλοκή περισσότερο απ’ ότι από την δεξιά Διαπλοκή.

Μα τι συμβαίνει εδώ; Τίποτε περίεργο: Η λεγόμενη κεντροαριστερά στην Ελλάδα είναι πιο χυδαία και πιο καιροσκοπική ακόμη και από την ελεεινή και τρισάθλια πολιτικώς κεντροδεξιά. Άλλο είναι το παράδοξο που αντιφάσκει στην ρήση του Dario Fo: «Ο εργάτης ξέρει εκατό λέξεις, το αφεντικό χίλιες: γι’ αυτό κι ο δεύτερος είναι αφεντικό». Στην Ελλάδα σήμερα, όπως καταγράφουν τα σημειώματά μου, σύσσωμη η Διαπλοκή (δεξιά και αριστερή) ξέρει και ομιλεί εκατό λέξεις, ενώ όσοι βρίσκονται έξω από τα δίκτυα ηγεμονίας και επικοινωνίας της πάνω από χίλιες, πώς συμβαίνει να ηγεμονεύει η Διαπλοκή; Διότι, αγαπητοί φίλοι, η Διαπλοκή (κατ)έχει τον πολλαπλασιαστή ΜΜΕ και άρα οι εκατό λέξεις της εμφανίζονται 10.000!

Μόνον που δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά, ο ίδιος πολλαπλασιαστής δεν ισχύει για τις ψήφους που διεκδικεί. Εδώ είναι πιο σύνθετα τα πράγματα και …καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά να σε πιάσει θετικά στο προεκλογικό στόμα του ο Πάγκαλος. Να, κάτι που ξέφυγε από την Διαπλοκή. Ξέρετε γιατί μίλησε ο Πάγκαλος; Επειδή ανησύχησε η διαπλοκή πως εν δυνάμει ψήφοι διαρρέουν από το στρατόπεδο Σαμαρά και οδηγούνται σε «κόμματα», διαύλους και «ποτάμια», που η ίδια κατασκεύασε την προηγούμενη περίοδο. Πρόκειται για μια «διορθωτική δήλωση», διορθωτική κίνηση εν όψει της ζημίας που η ίδια η Διαπλοκή έτεινε – μέσα στην πρεμούρα της να αποτρέψει την «αυτοδυναμία» του ΣΥΡΙΖΑ – να προκαλέσει στον ίδιο τον κ. Σαμαρά, ο οποίος ασφαλώς δεν πολιτεύεται πλέον ως αρχηγός της ΝΔ, αλλά ως ηγέτης της Διαπλοκής. Αντιλαμβάνομαι την πικρία κάποιων παραδοσιακών στελεχών της ΝΔ, αλλά κι αυτοί θα πρέπει να αντιληφθούν πως όσο χυδαία και αν συμπεριφερθούν και όσο πολιτικάντικα, αποκλείεται να ξεπεράσουν τους κεντροαριστερούς συναδέλφους τους του ΠΑΣΟΚ και των πέριξ αυτού…

Περί εσωτερικής παρόρμησης της Διαπλοκής να ψηφίσει μονοκούκι Σαμαρά...