Μάθε φουκαρά κυβερνήτη πως και η αριθμητική έχει το συντακτικό της…

Γράφει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος

Μην πολιτεύεστε με τα νούμερα, μην προπαγανδίζετε με τα νούμερα, μην κατασκευάζετε παραμυθία μέσω των αριθμών, μην εγκλωβίζεσθε σε μια διαδικασία διοίκησης βασισμένη στο learning-by-numbers, που ετεροκαθορίζεται ασφαλώς από την τρόικα! Έλεγα και ξανάλεγα, μάλλον με εποικοδομητική κριτική διάθεση, απευθυνόμενος στη κυβέρνηση και εξηγούσα πού οδηγεί αυτή η παρελκυστική, άκρως λαϊκιστική τακτική, καλυμμένη από έναν τεχνοκρατικό, δήθεν αντικειμενικό μανδύα: αυτή η πολιτικώς διαστροφική τακτική, σύμφωνα με την οποία το μέσο ετοποθετείτο στη θέση του σκοπού και αντίστροφα.

Οδηγεί στα ευτράπελα και στη νέα ιλαροτραγωδία περί προσδιορισμού του πρωτογενούς πλεονάσματος που εξευτελίζει προσωπικά τον πρωθυπουργό και στα περί δραματικά ελλιπούς και σοβαρά αμφιλεγόμενης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που αλλάζει εντελώς την παραμυθία περί σταθεροποίησης της οικονομίας και άμεσης έναρξης της αναπτυξιακής διαδικασίας στην Ελλάδα.

Αυτή τη στιγμή ολόκληρη η προεκλογική καμπάνια των κυβερνητικών εταίρων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) βρίσκεται στο κενό – για άλλη μια φορά – με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ της διαπλοκής και της δεξιάς προπαγάνδας, από κοινού, να μην ξέρουν τί να «γράψουν» και να πετάνε, για άλλη μια φορά, την μπάλα στην εξέδρα, ενώ εμφανίζονται να απειλούν ξανά-μανά με έναν κωμικού χαρακτήρα «ανένδοτο αγώνα» εναντίον παραγόντων της τρόικας, ή να κάνουν πρωτοσέλιδο «προσλήψεις» στον ευρύτερο δημόσιο τομέα! Δες, αναγνώστη μου, τα σημερινά (25/2) πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου (πολιτικού και οικονομικού) για να καταλάβεις το δράμα και το αδιέξοδο των φουκαράδων που κυβερνούν την Ελλάδα και να νοιώσεις το πραγματικό δράμα όσων τους υποστηρίζουν με «αγνά», πελατειακά ή κερδοσκοπικά ασφαλώς κίνητρα!

Ωστόσο το δράμα αυτών, με την κατάρρευση των επικοινωνιακών τεχνουργημάτων τους, που στηρίζονταν σε μια αριθμητική δίχως συντακτικό, είναι αγαπητέ αναγνώστη, η τραγωδία της σημερινής Ελλάδας. Η τραγωδία όλων μας ανεξαιρέτως! Είναι τραγωδία για μια χώρα, που έχει ολοκληρωθεί ως θεσμική και πολιτική-εθνική οντότητα εδώ και σχεδόν ένα αιώνα, να εμφανίζει κυβερνητικά κόμματα και επιφανές πολιτικό προσωπικό, άσχετο με το συντακτικό της αριθμητικής της πολιτικής ή εθνικής οικονομίας.

Δεν θα αναλύσω τίποτε σήμερα… ομολογώ πως δεν έχω καν διάθεση να ασκήσω το χιούμορ μου στη βάση της κατάρρευσης του learning-by-numbers, από την τρόικα προς την κυβέρνηση! Δεν ήταν ο μαθητής κακός στα μαθηματικά, ήταν άσχετος στο πολιτικό συντακτικό που τα ορίζει ως δομή παραγωγής πολιτικής. Ο μαθητής μας ήταν – παραμένει και έτσι θα παραμείνει, όπως όλα δείχνουν δυστυχώς – ένας κακομοίρης, φοβισμένος λειτουργιστής (: φονξιοναλιστής) με νεοφιλελεύθερο ταπεραμέντο, που δεν μπόρεσε, ούτε θα μπορούσε η πολιτική του κενότητα, να συλλάβει και ενσωματώσει την εθνική οικονομία με έναν στρουκτουραλιστικό τρόπο, όπου η ισχύς βρίσκεται στον παράγοντα της δράσης. «Δεν διαπραγματεύεται κανείς με τον δανειστή του», μας έλεγαν!

Δυστυχώς, για όλους μας και όχι μόνον τους κυβερνώντες, δεν ωριμάσαμε ως κοινωνία και διοίκηση αρκετά, μέσα σε έναν σχεδόν αιώνα, ώστε να μαθαίνουμε την αριθμητική/λογιστική των δημοσιοοικονομικών στη βάση ενός πολιτικού συντακτικού, σύμφωνα με το οποίο δεν είναι τα επιμέρους αριθμητικά-μέτρα οι στόχοι, αλλά οι συγκεκριμένες μεταβολές στις κοινωνικοοικονομικές σχέσεις που επιδιώκεις. Αυτό δεν ετεροκαθορίζεται. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να διαμορφωθεί έξω από την ελληνική κοινωνία. Αυτό δεν θα μπορούσε να υποταχθεί σε οποιαδήποτε εξωκοινωνική αναγκαιότητα ή δόγμα (πχ. «πάση θυσία στο ευρώ»). Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί μέσω μικρών κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, διαταγμάτων, με «το πιστόλι στον κρόταφο βουλευτών» ή με ολοκληρωτικού τύπου ποσοστώσεις (όπως συνήθιζε ο σταλινισμός με τον πιο ακάματο τρόπο), που αποτελούν την αριθμητική μεθοδολογία μιας αποκρουστικής και αντιφιλελεύθερης φιλοσοφίας (: σοκ και δέος). Μιας «φιλοσοφίας» που θυσιάζει το παρόν (ανθρώπους και κεφάλαιο κάθε μορφής) εν όψει αυτό-επιβεβαιούμενων αποτελεσμάτων/προσδοκιών για ευημερία στο μέλλον!

Το πρόβλημα ήταν και είναι το συντακτικό που από κοινού διαμόρφωνε η αριθμητική των μνημονίων και της αναθεωρημένης δανειακής σύμβασης. Ένα συντακτικό που ποτέ δεν απασχόλησε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, τους φορείς της διαπλοκής και τους δυστυχείς κλόουν του δημοσίου διαλόγου, που αντικατέστησαν την πολιτική αφήγηση με τον γκεμπελισμό και την λοιδορία των πολιτικών τους αντιπάλων, σπεκουλάροντας γλοιωδώς, για να τους καταστήσουν «γραφικούς» και άρα ακίνδυνους outsiders! Παλιά και τετριμμένη η γκεμπελική συνταγή! Θλιβερό το θέαμα και παλαιοκομματικό, χυδαίο το θέμα και η μέθοδος της συνταγής!

Έλα όμως που το συντακτικό αυτό της πτώχευσης της Ελλάδας και φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο αποτέλεσε την ουσία της δική μου discursive (πολιτισμικής, πολιτικής και κοινωνικής) και non-discursive (οικονομικής) κριτικής, δεν έπαψε ποτέ να απασχολεί τους παράγοντες της τρόικας, με αποτέλεσμα να έρχεται πλέον η «Die Welt» και υπό τον τίτλο «Ο [γερμανικός] Συνασπισμός εργάζεται για τη μεταρρύθμιση της βοήθειας προς την Ελλάδα» να επισημαίνει πως η γερμανική κυβέρνηση σκέφτεται την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ελληνικής βοήθειας , σε περίπτωση που η χώρα χρειασθεί ένα τρίτο πακέτο διάσωσης! Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση του Μεγάλου Συνασπισμού στην Γερμανία εμφανίζεται να θεωρεί πως οι επιδόσεις που εκφράζονται σε μέτρα θα πρέπει να αντικατασταθούν με μεγάλους στόχους πολιτικής για την υλοποίηση των οποίων θα αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση: «Θέλουμε να ξεφύγουμε από αυτή την προσέγγιση που προήλθε κυρίως από τις εμπειρίες του ΔΝΤ στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ως προς τα μέτρα που θα γίνεται η επίτευξη των στόχων, οι Έλληνες θα μπορούν να αποφασίζουν μόνοι τους για τον εαυτό τους», εμφανίζεται να λέει τώρα το Βερολίνο, ενώ επεξηγώντας τη θέση αυτή η εφημερίδα αναφέρει πως αντί να δίνουν λίστα με περισσότερα από 100 μέτρα που πρέπει να ληφθούν , οι διεθνείς πιστωτές θα δίνουν στην ελληνική κυβέρνηση 20 στόχους που θα πρέπει να επιτύχουν.

Όπως αντιλαμβάνεσθε, έτσι πλέον μεταβάλλεται δραστικά το learning-by-numbers και δίνεται έμφαση στο συντακτικό της αριθμητικής της τρόικας, αντί για το learning-by-numbers! Ο σκοπός ξαναγίνεται πολιτικός (κοινωνικές σχέσεις) σκοπός και το μέσο (δημοσιονομική λογιστική) παύει να παρουσιάζεται ως σκοπός. Αγαπητοί Κύριοι, Σαμαρά και Βενιζέλο και αγαπητοί τεχνολογούντες-αριθμολογούντες, και διαρκώς διαψευδόμενοι, ήρθε μάλλον η στιγμή της λύτρωσής σας! Αφού «κοπείτε» στο «learning-by-numbers» θα μάθετε, αναγκαστικά, αυτό που «διδάσκω» μέσω της κριτικής μου και της πολιτικής μου πρότασης και προσέγγισης: το «self-directed learning», που είναι η διαδικασία απόκτησης γνώσης για πολιτικές αποφάσεις δια του κονστρουκτιβιστικού πραγματισμού (μου)! Ο δημοκρατικός δρόμος που ξεχάσατε, όσοι ασφαλώς προσεγγίζατε κάπως κατά το παρελθόν.

Αυτό – το «self-directed learning» – θα σε έκανε πράγματι υπεύθυνο πολιτικό και πολίτη… αν φυσικά προλάβαινες και δεν έπεφτες από τον κυβερνητικό θώκο! Τώρα δεν προλαβαίνεις να μάθεις το «self-directed learning» δίχως επόπτη. Τώρα, άλλοι είναι εκείνοι που θα δείξουν αν καταλαβαίνουν και μπορούν να ανταποκριθούν στην δυσκολία ριζικής αναδιάρθρωσης του συντακτικού της ελληνικής κρίσης και στην αυτοπειθαρχία που απαιτεί το «self-directed learning»! Άλλοι πλέον, πολύ φυσιολογικά, θα είναι αυτοί που θα δομήσουν το «self-directed learning» στη θέση του «learning-by-numbers» στις ελληνικές πολιτικές και στην εθνική μας οικονομία, αφού πρώτα διαπραγματευτούν ολόκληρο το καθεστώς που συναρθρώνει το συντακτικό της πραγματικότητας του ελληνικού ζητήματος, ως κομβικό στοιχείο της κρίσης της ευρωζώνης και της ΕΕ.

Το «self-directed learning» δεν είναι απλώς «άλλου παππά ευαγγέλιο», αλλά πολιτική διαδικασία που θα υπηρετεί την οικονομική ανάπτυξη δίχως δημοσιονομικό έλλειμμα και… δίχως αριθμητικά συντεταγμένο ευαγγέλιο. Δύσκολα πράγματα, αν όχι αδιανόητα, για την σημερινή κεντροδεξιά και την σημερινή κεντροαριστερά της πατρίδας μας, που την έπαθαν σαν αστοιχείωτοι μπακάληδες, δια της ζαβλακομάρας του τεχνοκρατικού οικονομισμού, που την βάπτισαν «μονόδρομο προσαρμογής στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη»!

Η τρύπα που θα καταπιεί τελικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, βρισκόταν ακριβώς στην στροφή του «μονόδρομου» που προπαγάνδισαν, υπηρέτησαν και επέβαλαν στην ελληνική κοινωνία, για να περισωθεί η λούμπεν-αστική τάξη της Ελλάδας, μαζί με τους πολιτικούς της αντιπροσώπους και εκπροσώπους. Κοπήκατε στη αριθμητική, διότι δεν ήσαστε ποτέ καλοί στο συντακτικό της αριθμητικής… δεν ξέρετε οι περισσότεροι πως υπάρχει κάτι τέτοιο και το λένε «πολιτικό-στρουκτουραλιστικό λόγο». Τώρα μάθε, οδυνηρά και ίσως τραυματικά, φουκαρά κυβερνήτη, πως και η αριθμητική έχει και αυτή το συντακτικό της!

Μάθε φουκαρά κυβερνήτη πως και η αριθμητική έχει το συντακτικό της…